Τρίτη 24 Φεβρουαρίου 2015

"ΌΣΑ ΛΕΣ ΤΩΡΑ ΠΑΠΑΣ ΔΙΑΚΟΣ ΔΕΝ ΜΑΣ ΤΑΛΕΓΕΣ"*


Για πέντε χρόνια η αντιμεταρρυθμιστική ρητορεία επισκίαζε τα πάντα.
Οι φωνές της λογικής κατηγορούντο ως "ξενόδουλοι", "γερμανοτσολιάδες", "νενέκοι" κλπ.. Πρωταγωνιστές του αντιμνημονίου, αρχικώς (αλλά και οψίμως ως πρωθυπουργός της τελευταίας περιόδου) ο Σαμαράς και οι δεξιοί εθνολαϊκιστές του ομού μετά του Τσίπρα και των αριστερών εθνολαϊκιστών του και των λοιπών άκρων ένθεν κακείθεν.
Την Παρασκευή, αλλά κυρίως σήμερα με το ιστορικό "ηλεχτρονικό μήνυμα ανεξαρτησίας και αξιοπρέπειας" Βαρουφάκη (έτσι θα το αποκαλεί η νέα ορολογία το mail) και την κατ΄αρχήν απόδοχή του από το Eurogroup, το αντιμεταρρυθμιστικό μέτωπο υπέστη συντριπτικό πλήγμα.
Απολύτως αναμενόμενο. H απευκτέα στιγμή που τρομάζει περισσότερο τα πάσης φύσεως αριστερά κινήματα είναι, το δίχως άλλο, η στιγμή που καλούνται να κυβερνήσουν. Καλούνται να εφαρμόσουν κάτι που εμφάνιζαν ως "πρόγραμμα" και το οποίο είναι αδύνατο να εφαρμοστεί στην πραγματική ζωή.
Αυτό συνέβη και με το ΣΥΡΙΖΑ. Η προσγείωση υπήρξε απότομη.
Υπάρχουν δύο κυρίως ήδη ουτοπικών προγραμμάτων: τα πρώτα, θα μπορούσαν να εφαρμοστούν αλλά δεν μπορούν να συγκεντρώσουν την απαραίτητη πολιτική πλειοψηφία που απαιτείται για την εφαρμογή τους, τα δεύτερα, δεν θα μπορούσαν να εφαρμοστούν ακόμη κι αν όλοι συμφωνούσαν να εφαρμοστούν. Στη δεύτερη αυτή κατηγορία ανήκουν όλα τα αριστεροσοσιαλιστικά προγράμματα.
Επί της ουσίας πάντως ο κίνδυνος για τη χώρα δεν απομακρύνεται. Στις κυβερνητικές προτάσεις γίνεται αορίστως λόγος για καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, της διαπλοκής, της διαφθοράς, του λαθρεμπορίου, στην ανασυγκρότηση του δημοσίου τομέα (οι άλλοι το λέγανε "επανίδρυση του κράτους"), δηλαδή ευχολόγια, δε γίνεται όμως λόγος α) για το πώς θα επιτευχθεί ανάπτυξη, η οποία είναι το κυρίως ζητούμενο και προϋποθέτει μεταρρυθμίσεις που θίγουν το πελατειακό κράτος και τις πιο σκοτεινές δομές του αλλά και β) πώς θα ευρεθούν 10,37 δις € έως τις 8/5, 11,6 δις € έως τις 20/7 και 7,36 δις € έως 21/12. Όσο κι αν υφαρπάξουν τα "αποθεματικά" κάποιων ασφαλιστικών ταμείων - ό,τι δηλαδή έκανε και η κυβέρνηση Καραμανλή με τα δομημένα ομόλογα- τα λεφτά που υπάρχουν είναι λίγα και ο χρόνος πιέζει ασφυκτικά.

*Λαϊκή παροιμία

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Οι δύο κανόνες

                              Από τα διδάγματα της ιστορίας μπορούμε να κατανοήσουμε τη σημασία που έχουν τα καλά δημόσια οικονομικά για την...